Een nieuw onderwerp met een oud jasje, vaak aangehaald maar weinig becommentarieert als oplossing voor de huidige en veelal negatieve grondexploitatie bij gemeenten in relatie tot de ontwikkeling van nieuwe plangebieden.
Waarom is de grondbank een oplossing voor gemeentes met te grote grondposities?
Vaak zijn grote grondposities er zomaar bij ingeslopen, in de goede tijd geïnitieerd, en nu het veel minder gaat in de vastgoedmarkt, worden met name de financiële problemen met grondexploitaties steeds maar groter en drukken steeds meer op de begroting van de gemeente. Iedereen binnen de gemeente ziet het opeens als probleem en wil er zo snel mogelijk van af.
Of dat de beste oplossing is betwijfel ik ten zeerste, waar ik mogelijkheden zie is het probleem in te kaderen en te centraliseren in een aparte identiteit: de grondbank. Vaak speelt het probleem ook in de regio en kan middels de inbreng van grondposities van verschillende gemeenten in een grondbank, het probleem centraal worden aangestuurd, en beter worden afgestemd om te komen tot adequate marktgerichte deel-oplossingen.
Een bijkomend voordeel is dat het probleem verder van de politiek komt af te staan, en bestuurders niet steeds opnieuw op elk moment van dag zich moeten verantwoorden.
Het doel van een grondbank moet zijn: snelle en korte slagen maken om in ieder geval planexploitaties naar voren te trekken die potenties hebben, waarbij natuurlijk altijd consensus moet komen tussen overheid, marktpartijen en derde belanghebbenden, zoals bijvoorbeeld natuurorganisaties. Al die belangen kun je verdelen over de verschillende grondposities van de diverse gemeenten, waarbij telkens het uitgangspunt is dat de kosten en opbrengsten na rato het belang en inbreng worden verdeeld.
Als een grondbank goed is georganiseerd kan dit snelheid, efficiëntie en daadkracht betekenen bij het inspelen op nieuwe ontwikkelingen omdat besluitvorming minder omslachtig is, maar ook het doel van een grondbank van te voren vast staat nl. enerzijds winstmaximalisatie van de grondposities en anderzijds zoveel mogelijk verlies beperkend opereren.
De inbreng van de overheid blijft natuurlijk aanwezig, enerzijds als aandeelhouder, anderzijds als financier, maar vooral ook facilitair zoals bijvoorbeeld het initiëren van bestemmingsplan-wijzigingen, etc. Dit betekent ook dat andere belanghebbenden zoals burgeres en bedrijven inspraak hebben en behouden volgens de reguliere wetgeving.
Een bijkomend voordeel is wellicht dat de begrotingen van de gemeente deels tijdelijk kunnen worden ontlast, door bepaalde risico’s over te hevelen naar de grondbank.
Hartelijk dank voor het lezen van mijn blog.
Met vriendelijke groet.
Reactie plaatsen
Reacties